hayatı kaçırırsın koşarken...

koşma...
yürü...

demem o ki yetişmeye çalışmak için koşma
ona göre seç hedefini ve yolunu 
ulaşmaya çalışmak için yürü...

sana sırt üstü yat bir şey yapma demiyorum
hele hedef koyma hiç demiyorum
ama yolunu çizerken farklı bir yöntem kullan diyorum...

neymiş
inişli yokuşlu hayat için mücadele gerekirmiş...
tamam
yakalamak ilerlemek başarmak için çok çalışılmalıymış...
ona da tamam...

kardeş sen bunların hepsini yap

ama koşma yürü...

ister yavaş yürü 
ister hızlı yürü 
ama hep yürü...

demem o ki sana 
hem durma hem koşma ama hep yürü...
göreceksin denilenlerin hepsi olacak 
olacak ama bir farkla...

kaçırmayacaksın o zaman...

neyi mi
dinle bak şimdi beni...

inişli yokuşlu olan hayat değil aslında
inişliyi yokuşluyu oluşturan koşuşturan insan...

her şeyi bilir ya...

ardından da bir dolu laf kalabalığı sallayan...

yok mu bu hayatın normal eğimle akan suyu
var...
nehirler yukarı mı akar hayatta
hayır...
veya ne kadarı hırçın akar aşağıya
bilmem...
ya da ne kadarı dingin akar yolunda

onu da bilmem...
yok mu bu hayatın düzü
çok...

o zaman...
gerekli olanın hepsi...

alınacak bir nefes...
yatılacak bir döşek...

sarılacak bir can...

giyilecek bir hırka...
yenilecek bir lokma... 

kadardır aslında hayatta...
diğerleri 

hırsın kadar doyumsuzluğun kadar ekstra...

anlaşılacaktır bu sözün anlamı günün birinde herkesçe

ya erken bir günde...
ya son kertede...

ya da teneşirden önce...

bunu anlamayan çok olsa da hayatta
hiç önemsenmese de çoğu mekanda
göz ardı etme
koy bir kenara bu sözü sen...

bu felsefe kime uyar 
bu felsefe kime uymaz bilemem...
bu felsefe uyar bulana...
bu felsefe uymaz bulamayana...
bu felsefenin anlamını bulamayan koşar...
bu felsefenin anlamını bulamayandır koşan...

sen yürü kardeş
hızlı veya yavaş ama sadece yürü...

yürü ayağın takılmadan
takılırsa da kalk gene devam edersin...

yürü nefesin tükenmeden
tükenirse de soluklan yine gidersin...

yürü bileğin burkulmadan
burkulursa da sar sarmala devam edersin...

yeter ki kafanı gözünü patlatmadan yürü
ama hep yürü...

eğer birisi sana koşmanı söylerse 
kendince baktığı hayat felsefesiyle

bilgiççe...

böyle olmalı bu çağda filan falan derse
akıl dolu açıklamalarıyla hani 

kendince...

anlatırsa gerekçelerini emin tok bir ses tonuyla 

şöyle bir de bakış atarak yandan hani

tarzıyla...

konular hakkında söylerse bir şeyler sana 
uzun uzun anlatarak doğrularını

akıllıca gibi...

tamam...

dinle...

devam ederse ardından sallamalarına
uzay çağı filan gibi iletişim teknolojileri modülü mesela...

yüksek katma değerli hedeflerin önemi
bilişim teknolojileri metodunun gelişimdeki etkisi

öyle ya
nanoteknolojinin bilimsel ve gereksel konuları hakkında
ya da küresel rekabet koşullarının günümüzde yeri...

filan

falan
mesela...

tamam...

güzel

bunları da dinle

haklısın de...

ama kardeş sen koşma 

yürü...

beni dinle...

ara ara dur...
ara ara bak...
ara ara dokun...
ara ara hisset...
ara ara tat...
ara ara konuş...
ara ara dinle...
ara ara dinlen...

neden biliyor musun
kaçırırsın...

çünkü koşanların göremediklerini kaçırırsın...
çünkü koşanların umursamadıklarını yitirirsin...

bazı tatları tadamazsın...

yürürsen eğer ya görürsün ve dokunursun 
bu senin tercihindir...

koşarsan eğer ne görebilirsin ne dokunursun
bu da senin tercihindir...

öndekini yakalayayım diye koşarsan olabildiğince hızla
tek bir veya çok hedefin hırsları uğruna 
aldığın bireysel bencilce hazla...

kaçırırsın... 

kaçırırsın değer vermek gerekenleri...
kaçırırsın değer verdiklerini...
kaçırırsın değerlilerini...
kaçırırsın değerlerini...
kaçırırsın diğerlerini...

hayatı kaçırırsın
hayatın içindeki bir çok lezzeti kaçırırsın
yüzlercesini binlercesini kaçırırsın...

iyi ama neden...

çünkü
göremediğini de dokunamadığını da tadamazsın koşarken

bunların farkına bile varamazsın yanından hızla geçip giderken...

o yüzden 

dur...

soluklan...

bak...
dokun... 
tekrar yürü...

bu gün sana koş diyenler
bir gün koşamayacak duruma geldiklerinde
halen yürüyerek yanlarından geçenleri seyredecekler...

ve onların yürürken fark ettikleri değerleri...

tatları...

zevkleri...
sevdiklerini...
yaşadıklarını...
hissettiklerini...

keyifle anlatırken öylece bakıp dinleyecekler...

koştukları günlerde kaçırdıklarını anlarlarsa eğer
ki çoğu anlamayacaktır...

belki de koştukları günlere yanacaklar...
ama anlayıp ta yansalar bile 
inan bana  çoğu konuşmayacak
öyle sessizce  bakıp susacaklardır...

bırak isteyen koşsun 
tadını alamadan diğerlerinin...
uzun yürü sen
tadını alarak değerlerinin...

öyle veya böyle
gün gelecek zaten duracaksın soluk bittiğinde...
o yüzden koşma uzun yürü sen soluk yettiğince...

ne demek istediğimi anlamadığın bu genç günlerinde
zaman geçip gitmiş olacak...
ne demek istediğimi anladığın o geç günlerinde
hayat geçip bitmiş olacak...

bu yazdıklarımı ne zaman anlayacaksın biliyor musun...

yaş olduğunda değil...

ya yaş aldığında...

ya yaşlandığında...

hayatı kaçırırsın koşarken...


13.Mart.2017, Antalya.

Tuncay D. Kalemoğlu

https://twitter.com/tdkalemoglu

her dört kişiden biri...

''Sosyallikten uzak duran insan anti-sosyal olarak algılanmamalıdır. Her 4 kişiden 1' i sahteliğe tahammül edemediği için yalnızlığı tercih eder...'' BERNARD SHAW.

her dört kişiden biri
her dört kişiden diğer üçüne bakar
gülümser
yoluna devam eder...

hangi yol ise...

her dört kişiden biri olan kimseyi anlayan kişi

ancak ya başka diğer dört kişiden biridir ya da başka dört kişilerden biridir...

ama asla
diğer başka dört kişilerden üçü olanlar olamayacaktır...

o üç kişi genelde diğer o bir kişiyi anlayamaz...
o bir kişi ise diğer üç kişi ile olamaz...

ve
o üç kişi kendi dünyalarında mutludurlar

veya değildirler...
o bir kişi kendi dünyasında mutludur
veya değildir...

öyleymiş gibi çevrelerine rollerini yaparlar...
kendi dünyalarında kendi hallerinde yaşarlar...

ama her durumda

diğer üç kişi o bir kişiyi anlamaz...
diğer bir kişi o üç kişi ile olmak istemez...

Tuncay D. Kalemoğlu

22.mart.2017, Kanlıca-İstanbul

yapmak ama ayıklayarak...

yapmak
yapabilmek
yapmaya çalışmak

iki tuğlayı üst üste koymak
iki notayı yan yana koymak
iki kelimeyi yan yana koymak
iki her ne ise onları bir araya getirmek ve yaratmak...

inşa etmek
beste yapmak
edebiyat şiir roman yazmak
her ne iseler onları yapmak...

edebilmek...
yazabilmek...
yapabilmek...
adını ne koyarsanız o...

ama ayıklayarak...

***
14.Mart.2017, Antalya.

Tuncay D. Kalemoğlu

www.tdkalemoglu.blogspot.com

https://twitter.com/tuncaykalemoglu
not:
ayıklayarak, iki tuğla, iki nota fikrini Mehmet Güreli' nin sohbetinden esinlenerek kullandım...