KAPILAR...

kapılar…

ardında binlerce yaşananlar 
anılar...

sokaktan 
dışından sadece görünenlerin yüzü

içinden binlerce görünmeyenlerin özü

duyulmayan yaşayanların onca sözü

hepsini örten ve saklayan...

ardına sığındığımız 

yaşadığımız özel ve gerçek olan

acımızı

tatlımızı

sevincimizi

hüznümüzü saklayan…

bilinenler

bilinmeyenler

ama illaki ardındakilerle yaşananlar...

anlam yüklü anılar
anlamsız anlar

herkesin kendisine ait olan 
dışı yalan dolu içi gerçek olan  kaçılamayan yanlar...

dışında rol yapılarak yaşanılanlar... 

açıldıklarında bir gün
koklayıp sardıkları-mızı ve yaşadıklarımızı bulamadığımız
sarılmadıkları-mızı ve sevdiklerimizi bulamayacağımız... 

bazı zamanlarda açılırken dışından hoyratça ittirilen 
tekmelenen...
bazı zamanlarda kapatırken içeriden umarsızca dirsekle-nen
önemsenmeyen...

her zaman arkasına sığındığımız 
bizim olan ve öz-elimizi kapatan...

oysa...

günü gelince hepimizin ardında 
yaşadıklarımızın hayat kapısını da kapatacağı

bir gün açanın da bizi bir daha bulamayacağı…

kapılar...

Tuncay D.KALEMOĞLU

www.tdkalemoglu.blogspot.com

24.07.2012