ses gitti, ses bitti...

o gün
o günlerde

metal sesini duydum dışarıdan
metal sesini duyduk dışarıdan
bir sağa
bir sola
otomatik kapı açılırken 
otomatik kapı kapanırken

sonra 
güvenlik isimleri saydı tek tek
maske verdi içeri girmek için hareketlen-enlere
seslendi ardından

iki kişi
her aileden sadece iki kişi lütfen...

güvenlik ile konuşurken
üçüncüler hep çırpınıyorlardı içeri girmek için
herkes kendisinin ne kadar önemli
bir diğerinin ne kadar gerekli olduğunu
ihtiyaç duyulduğunu anlatmaya çalışıyordu
uzun yollardan geldiğini iknaya çabalıyordu
ama güvenlik her seferinde şöyle diyordu

iki kişi
her aileden sadece iki kişi lütfen...

sonra kapıdakiler kendi aralarında konuşurlarken
sessizce
biri diğerine içeriye sen gir derken
öbürü ona olmaz sen girmelisin diyordu
oysa hepsi
hem kendisinin içeri girmesini istiyordu
hem diğerinin de içeride olmasını istiyordu
bu hep böyle devam edip gidiyordu
ama güvenlik her seferinde kararlı
şöyle diyordu sabit bir ifadeyle

iki kişi
her aileden sadece iki kişi lütfen...

hamle yapanlar 
geride kalanlar
içeri girenler
kimisi üzgün
kimisi bezgin
bakışlar donuk
yüzler içeriye girerken de aynı çıkarken de
tek fark  sadece bazılarının gözyaşlarıydı...

her girenin ardından
her çıkanın ardından
otomatik kapının metal sesini duydum hep...
otomatik kapının metal sesini duyduk hep...

bu gün

otomatik kapı açılırken
metal sesini son kez duydum 
son kez...
metal sesini son kez duyduk 
son kez...

güvenlik yoktu o saatte
hani o '' sadece iki kişi lütfen '' diyen...
bizden başka da kimse yoktu zaten kapıda
sabaha karşı o soğuk gecenin üçünde...

sabahın karanlığında evin telefonu çalınca
anlamıştım zaten 
telefonu açmadan konuşmadan bile
belli ki haber iyi değildi...

oraya gittiğimiz zaman 
dördümüzü karşılayan
telefonda haberi verendi...
ne kadar alışkın olsa da şöyle dedi
yoğun bakım odasının kapısının önünde 
sessizce duran doktor bayan...

babanızı kaybettik...
başınız sağ olsun...

beklenendi bizim için biten...
ama başkaları için devam etmekte olan... 

yaşayan ses gitti...
metal kapının duyulan sesi bitti...

bizim için...

ses gitti...
ses bitti...

Tuncay D. Kalemoğlu
Antalya
16.Aralık.2015, saat 03.25.