çırpınıp dururken akarsudaki bir tahta misali
uğraşırken onca lüzumsuz detayla...
en büyük kendi gemimizmiş sanarak hayatımızı
fırtınaları bile görmüyormuş insanın gözü telaşta...
oysa
kürek çekerken sakince rahat eller
küçük bir kayıkla dingin göllerde...
meltemi de hissediyormuş insan teninde
suyun sesini de işitiyormuş gönül yürekte...
.
TDK
tuncaydogankalemoglu
https://twitter.com/tdkalemoglu
27.kasım.2018
Ankara
