BABAMIN KELİFİ BENİM ATÖLYEM...

dün gibi
hatırlarım o günleri...

isteseydi eğer babam

kendi isteği ile ayrılmazdı ordudan...

çünkü

daha altı yılı vardı peygamber ocağından zorunlu emekliliğine...

yani 

ordudaki görevinden ayrılması gerekecek dönemine...

ama

o günün öncesi

emekliliğini istemişti sonunda

kalmak istememişti orduda...

sevmediğinden değil elbette

bunun sebebini hiç konuşmadı bile bizimle...

gerek duymadı muhtemelen açıklamaya

zaten mutlaka bir sebebi vardı kendince...

belki de bir değil üç beş tane...

neden...

bilinmez...

ne bulunduğu mevki etkileyebilmişti elindeki imkanlarından vazgeçmesine...

ne oturduğu makam engelleyebilmişti onun emekliliğini istemesine... 

ne de sevdiği meslek konumu durdurabilmişti onu 

ordudan ayrılıp bir dönümlük toprak ve elma bahçesine gitmesine...

bir dönümlük toprak ve elma bahçesi kadar ufak...

kendi dünyası arzusu tercihi kadar büyük...

anlaşılan 

hiç bir şey değiştirememişti onun fikrini

yeni başka bir çalışma ortamını istemesini...

yıllar öncesi...

çocukken çıkmıştı kasap çırağı Bekir olarak ortaokuldan

Kütahya'nın küçük Tavşanlı kasabasından...

ardından Bursa Işıklar Askeri Lisesine ve ardından Harp Okuluna...

aldığı zorlu Komando eğitimi sonrası Eğirdir'de

ABD' de ki komando eğitiminden sonrası

RANGER Kalemoğlu olarak dönmüştü ülkesine...

bunu takiben eğitmen subay olarak görevine gitmişti

bu memleketin en seçkin birliklerinden birine 

Eğirdir Dağ ve Komando Okuluna...

emrinde onca nefer varken 

ve yetiştirirken bu ülkenin yürekli askerlerini...

üst rütbe sahibiyken de ayrıca 

üstelik bu mesleği çok severken...

karar vermişti ayrılmaya ve emekliliğine kendince...

birden...

peki ama neden...

ne ise sebep veya sebepler

onu en iyi kendisiydi bilen...

burada önemli olan 

onun tarafından istenen...

peki ne yaptı...

eğitim yaptığı arazilerden ayrıldı...

tarım yaptığı toprağa gitti...

eğitim için dağlara tırmanmaktan vaz geçti...

üretim için elma ağacına tırmanmak ona yetti...

dağcılık 

tırmanma

travers

pusu 

tahrip 

paraşütle atlama 

harita okuma

hayati idame

derslerini eğitimini vermek ve tatbikatlarını yaptırmak yerine...

çapa yapmayı 

gübre atmayı 

dal budamayı 

bahçe sulamayı

elma toplamayı 

buzhanede depolamayı

tercih etti...

yani

peygamber ocağında ki makam odasından

elma bahçesindeki sandık iş gereçleri ve iş elbisesi deposuna

terfi etti...

yani 

elma bahçesinde ki makam odasına...

kelife...

peki ama neden...

kendisine sormak gerekirdi yaşasaydı şu an eğer 

sebebinin ne olduğunu...

ona bu kararı verdiren acaba neydi diye

neden bundan mutluluk bulduğunu...

demek ki onun için o gün 

bunun için zamanı gelen gündü...

asker makam odasından elma bahçe deposu odasına...

o zaman 

ne oluyormuş bazen hayatta...

bir yerden sonra gönül istemeyince gitmiyormuş ayak 

ayağının istemediği ters gittiği tarafa...

ne makama 

ne rütbeye 

ne paraya

ne mevkie

ne de mevcut elde olan onca imkâna...

peki neden anlattım bunca bilgiyi şimdi ben

çünkü gerçek şu ki...

en azından kimileri için...

bir yerden sonra başka olunca aklın gönlün yapmak isteği

gidiyormuş yürek farklı bir yola..

yeni makam yeri küçük olan ama içindeki dünyası büyük olan...

başka bir ufka ve dergaha...

kelife...

bir dönüm elma bahçesi toprak ve içindeki deposu

yetmiş E. Alb. Bekir Kalemoglu' na...

demek ki ona gerekenmiş

bir zamanlar o zamanın geldiği anlar...

bunu bir tek o anlar...

yani

tercihlerini...

bir bel 

bir kılıç yerine...

bir kazma 

bir mavzer yerine...

bir el arabası 

bir jeep yerine...

bir buda makası 

bir beylik tabanca yerine...

bir elma sandığı 

bir makam masası yerine...

bir de neyse ne 

onlar işte bir şeyler yerine...

yeni dünyası ve bahçedeki makam deposuna

rütbe mevki makam yerine...

içinde bahçe malzemelerinin bulunduğu deposu...

kelif odası...

elma kasaları

tarım için üç beş gereç 

kürek 

bel 

kazma

çalışma elbiselerini astığı kapı askısı

her gün giyindiği soyunduğu bağının mabedine...

kelif...

peki o gün 

yani dün

babamın kelifi...

ne demekti bu onun için...

 

o gün babama şöyleydi...

değer verdiği ve keyif aldığı

ordudan 

askerlikten

eğitimlerden 

makamdan

rütbeden feragat edip...

elma ağaçları 

iş gereçleri 

bel 

kazma 

kürek 

keser 

çizme 

buda makası ile...

keyifli aldığı elma bahçesine ve kelife geçişti...

gelelim bu güne...

peki bu gün 

yani şimdi

benim atölyem...

ne demektir bu benim için...

bugün ise bana şöyle...

zevk aldığım ve keyif duyduğum

mimarlıktan

şantiyelerden 

mermer atölyesinden 

iş makinalarından 

yatırım yapmaktan

iş hayatından 

iş toplantılarından feragat edip...

sanatın dünyası

kalemler 

fırçalar 

kâğıtlar 

boyalar 

mürekkep 

satırlar 

kitaplar 

eserler ile..

kaligrafi resim atölyesine geçiştir...

bahçe ve kelif 

tarafından tercih edilen ve seçilen bir yoldu kendisi için o gün...

sanat ve atölye 

tarafımdan tercih edilen ve seçilen bir yoldur kendim için bu gün...

yaşadığım damın altındaki

küçük ama dünyası büyük olan mekanım olan ilk atölyem...

akıl sınırları makam veya para kadar olanların sordukları

kaç para kazanacaksın ki bu işlerden diyenlerin 

sorularıyla karşılaşırken...

hayal etmek ve bilmek istemeyenlerin

hiç anlamayanların ve hiç anlamayacakların sordukları

ne yapacaksın ki bu işlerle diyenleri dinlerken...

bilemezler ki...

huzur makamlarıdır bunlar kendimizce...

bize bunu yaptıran sebeplerimizle...

peki ama

kim anlayabilir yaşantımızdaki bu kararlarımızı ve olanları...

yaptıklarımızı 

hissettiklerimizi 

tercihlerimizi 

sebeplerimizi...

isteklerimizi...

kim bizim kadar bilebilir aklımızdan geçenleri...

ya da değer verir değer verdiklerimize...

neler yapılabileceğini hayal edemeyenler bilemeyenler mi...

yoksa sınırları makam veya para kadar olanlar mı...

hiç kimse...

bilemez...

babamınkini ondan gayri...

benimkini benden gayri...

babamın elma bahçesi ve kelifi... 

zamanında kısmet olan ona 

öğrenmeye yapmaya yaşamaya çalıştığı...

son geldiği ana kadar kaderden...

benim kaligrafi resim sanatım ve atölyem...

bu gün kısmet olan bana 

öğrenmeye yapmaya yaşamaya çalışacağım...

son gelene kadar kaderden...

babamın kelifi...

benim atölyem...

entrikasız...

TDK
tuncaydoğankalemoğlu

https://twitter.com/tdkalemoglu

7. eylül. 2021

Bqdrum. Turgutreis