5 Aralık 2011 Pazartesi

Martılar ve Çocuklar...

martılar…

severim ben martıları…
yaşadıkları şehirlerde vapurların ardından uçuşlarını…
kendilerini tanımlayan çığlıkları ile
suyun köpürmesi ile özdeşleşen beyaz renklerini…
heyecanlarını...

martılar...

bizi memleketli yapan deniz kenarındaki martılar...
beni ana vatana döndüren
mekanımızı ve memleketimizi hatırlatan 
yüzlerce simge sebeplerden biri…
yüreğimizin
ülkemizin
sevdiklerimizin değerleri…

***

çocuklar…

severim ben çocukları…
yaşadıkları evlerde mahallelerde 
anne baba ardından koşuşturmalarını…
kendilerini tanımlayan çığlıkları ile
saflıkları 
hayat dolu oluşları ile özdeşleşen varlıklarını
heyecanlarını...

çocuklar…

bizi aile yapan evlerimizin kenar köşelerindeki çocuklar...
beni evime döndüren
mekanımızı ve yuvamızı hatırlatan 
yüzlerce simge sebeplerden biri…
yüreğimizin
ülkemizin
sevdiklerimizin değerleri…

çocuklar ve martılar…

oğlum ve onunla yapmayı hep özlediğim
deniz kenarında balık avlanan oltalar…
yüreğimizin ülkemizin değerleri
deniz kenarında olta sallayan
bizi hayata umutlarımıza bağlayan çocuklar…
ve çocuklara eşlik eden martılar...

***
martılar 
hep uçarlar ve bizler ardından bakarız ilgiyle...
çocuklar
hep koşarlar ve bizler ardından bakarız sevgiyle...

***

değişmeyen martılar ve çocuklar da...
sonunda hepsi uçarlar ve giderler...



Tuncay D. KALEMOĞLU
10.Aralık, 2011