24 Temmuz 2012 Salı

KAPILAR...

kapılar…
ardında binlerce yaşananlar 
anılar...

sokaktan 
dışından sadece görünenlerin yüzü
içinden binlerce görünmeyenlerin özü
duyulmayan yaşayanların onca sözü
hepsini örten ve saklayan...

ardına sığındığımız 
yaşadığımız özel ve gerçek olan
acımızı
tatlımızı
sevincimizi
hüznümüzü saklayan…

bilinenler
bilinmeyenler
ama illaki ardındakilerle yaşananlar...

anlam yüklü anılar
anlamsız anlar
herkesin kendisine ait olan 
dışı yalan dolu içi gerçek olan  kaçılamayan yanlar...
dışında rol yapılarak yaşanılanlar... 

açıldıklarında bir gün
koklayıp sardıkları-mızı ve yaşadıklarımızı bulamadığımız
sarılmadıkları-mızı ve sevdiklerimizi bulamayacağımız... 

bazı zamanlarda açılırken dışından hoyratça ittirilen 
tekmelenen...
bazı zamanlarda kapatırken içeriden umarsızca dirsekle-nen
önemsenmeyen...

her zaman arkasına sığındığımız 
bizim olan ve öz-elimizi kapatan...

oysa...

günü gelince hepimizin ardında 
yaşadıklarımızın hayat kapısını da kapatacağı
bir gün açanın da bizi bir daha bulamayacağı…

kapılar...

Tuncay D.KALEMOĞLU
24.07.2012